تعریف واقعیت مجازی (Virtual Reality) به زبان ساده

واقعیت مجازی یا Virtual Reality که به اختصار VR نامیده می‌شود به فناوری‌هایی گفته می‌شود که به وسیله آن کاربر تجربه‌ای از حضور در محیط دیگر به دست می‌آورد؛ محیطی مجازی که می‌تواند کاملا دیجیتال یا مجازی و یا تصویری ۳۶۰ درجه یا سه بعدی از یک محیط واقعی باشد. این تجربه همواره به کمک دستگاه و گجتی ایجاد می‌شود که بر روی صورت یا چشم‌ها قرار می‌گیرد و حضور در آن محیط جدید و مجازی را به وسیله مجموعه‌ای از لنزها و سنسورها به کاربر القا می‌کند.

واقعیت مجازی نه تنها برای سرگرمی و تفریح، بلکه در دنیای کسب‌وکار هم انقلاب قابل توجهی به‌وجود آورده است. در این مقاله، به‌طور مفصل به بررسی چیستی این فناوری خواهیم پرداخت و با نحوه عملکرد آن آشنا خواهیم شد. اگر با واقعیت مجازی آشنایی ندارید، جای نگرانی نیست؛ اکوشار همه این مفاهیم را به‌طور ساده و کاربردی برای شما توضیح خواهد داد تا درک کاملی از فرصت‌ها و مزیت‌های آن در زندگی روزمره و کسب‌وکارهای مختلف به‌دست آورید. با ما همراه باشید تا این فناوری جذاب و هیجان انگیز را بررسی کنیم.

 

تاریخچه و تکامل واقعیت مجازی؛ از گذشته تا امروز

واقعیت مجازی (VR) یه حداقل ایده آن چیز جدیدی نیست. تعریف و تلاش برای توسعه واقعیت مجازی از دهه 50 میلادی آغاز شد و تا امروز مسیر پیچیده‌ای را طی کرده است. در واقع ایده اولیه‌ی ایجاد تجربه‌های شبیه‌سازی‌شده، در این دهه شکل گرفت است. در سال 1957، مورتون هایلیگ اولین دستگاه شبیه‌سازی چندحسی خود به نام Sensorama  را اختراع کرد. این دستگاه به کاربران امکان می‌داد تا فیلم‌ها را تماشا کنند، صدا بشنوند و حتی بوی محیط را استشمام کنند. اما به دلیل محدودیت‌های فناوری و هزینه بالای آن، Sensorama  تجاری نشد.

یکی از تجربه‌هایی که سنسوراما به مخاطب خود در ان روزها القا می‌کرد و مورد توجه بسیاری قرار گرفت، تصویری از موتور سواری بود. کاربر با نشستن روی سنسوراما توسط مانیتورهایی که تصویری از سوار بودن بر روی یک موتور سیکلت را نشان می‌داد احاطه می‌شود و همزمان احساسی از وزش باد را تجربه می‌کرد.

در سال 1968، ایوان ساترلند اولین عینک واقعیت مجازی به نام Sword of Damocles  را معرفی کرد. این دستگاه تصاویری سه‌بعدی نمایش می‌داد، اما به دلیل وزن زیاد و مشکلات پردازشی، بیشتر به‌عنوان یک آزمایش علمی باقی ماند و موفق به فروش و تولید انبوه نشد.

 

در دهه‌‌های 1980 تا 1990، واقعیت مجازی به صنعت سرگرمی وارد شد. شرکت‌هایی همچون نینتندو که در آن سال‌ها کنسول‌های بازی جذابی تولید می‌کرد در سال 1995 با Virtual Boy  تلاش کردند واقعیت مجازی را به دنیای بازی‌های ویدیویی بیاورند. همواره فناوری‌های جدید ابتدا به صنعت پر سود سرگرمی و صنعت پر خرج نظامی وارد می‌شدند. اما این دستگاه به دلیل مشکلات طراحی و کیفیت پایین، موفقیت زیادی نداشت. در همین زمان، ناسا و ارتش آمریکا از شبیه‌سازهای واقعیت مجازی برای آموزش‌های تخصصی استفاده کردند.

اواخر دهه 1990، ایده توسعه این فناوری به‌دلیل محدودیت‌های فنی و هزینه‌های بالا وارد دوره‌ای از رکود شد. اما در سال 2012، پالمر لاکی هدست Oculus Rift  را طراحی کرد که نقطه عطفی در تاریخ VR بود. اکولوس که بعدها توسط مارک زاکربرگ در فیسبوک خریداری شد و کمپانی متا را شکل داد. عینک VR اکولوس ریفت برای پردازش به یک رایانه خارجی و سنسورهای محیطی وابسته بود. با این حال این هدست توجه جهانی را جلب کرد و به‌دنبال آن هدست‌های مستقلی مانند Oculus Quest  معرفی شدند که نیاز به اتصال به رایانه نداشتند.

در دهه ۲۰۲۰، این تکنولوژی با پیشرفت‌های چشمگیری همراه شد. شرکت فیس‌بوک، اکولوس را خرید و هدست‌های مستقلی مانند Meta Quest 3 و بعد 3s معرفی شدند که نیازی به اتصال به رایانه نداشتند و استفاده از واقعیت مجازی را ساده‌تر کردند. همچنین، کاربردهای واقعیت مجازی در حوزه‌های غیرسرگرمی مانند پزشکی (شبیه‌سازی جراحی)، آموزش مجازی و تجارت الکترونیک گسترش پیدا کرد.

از Sensorama تا  Meta Quest، واقعیت مجازی مسیری پر فراز و نشیب را طی کرده است. آنچه زمانی یک رویای دست‌نیافتنی بود، حالا به ابزاری تبدیل شده که هم در زندگی روزمره و هم در کسب‌وکارها نقشی کلیدی دارد. این تکامل نشان می‌دهد که با هر پیشرفت تکنولوژیکی، VR به امکانات جدیدی دست می‌یابد و آینده‌ای روشن‌تر دارد.

نحوه عملکرد واقعیت مجازی (سخت‌افزار و نرم‌افزارهای مورد نیاز)

اگرچه در آینده‌ای نه چندان دور همه چیز ساده‌تر به نظر می‌رسد اما VR یک فناوری پیچیده محسوب می‌شود که با ترکیب هوشمندانه سخت‌افزار و نرم‌افزار، تجربه‌ای فراگیر و واقعی برای کاربر خلق می‌کند. این تکنولوژی با شبیه‌سازی یک محیط مجازی  (Virtual Environment)، حواس انسان را به گونه‌ای درگیر می‌کند که گویی کاربر واقعاً در آن فضای دیجیتال حضور دارد. کاربر می‌تواند در محیط مجازی راه برود و حتی اجسام را در دست بگیرد. اما این تجربه جادویی چگونه رخ می‌دهد؟

1. عینک واقعیت مجازی (Virtual Reality Glasses)

عینک‌های واقعیت مجازی یا هدست‌های VR پایه‌گذار این تجربه هستند. این دستگاه‌ها معمولاً از دو صفحه نمایش کوچک برای هر چشم استفاده می‌کنند که تصاویر را با زاویه دید متفاوت به نمایش می‌گذارند. این تفاوت کمک می‌کند که مغز عمق را درک کند و حس سه‌بعدی ایجاد شود. عینک‌های همچنین با وجود اینکه فاصله کمی با چشم دارند، به کمک چند لنز، تصویر را مستقیما به کانون چشم منتقل می‌کنند. عینک‌های VR همچنین میدان دید وسیعی (بین ۹۰ تا ۱۲۰ درجه) دارند که حس حضور در محیط را واقعی‌تر می‌کند. این زاویه روز به روز در حال توسعه است و هربار به زاویه دید واقعی انسان نزدیک‌تر می‌شود.

2. حس‌گرهای حرکتی و تصویری ( Motion Sensors and Image Process)

حس‌گرهای حرکتی و تصویری از ژیروسکوپ و شتاب‌سنج گرفته تا دوربین‌های تشخیص تصویر، برای ردیابی حرکات کاربر استفاده می‌کنند. این حس‌گرها با ردیابی حرکات سر، دست و بدن، به‌صورت لحظه‌ای به سیستم واقعیت مجازی اطلاعات می‌دهند که کاربر درحال انجام چه کاری است. در واقع سنسورها وقتی کاربر سر خود را به جهت‌های مختلف حرکت می‌دهد، به پردازش‌گر اطلاع می‌دهند که تصویر را باید چگونه تغییر دهد تا کاربر توهم بودن در محیط را درک کند.

3. کنترلرها و ابزارهای تعاملی

کنترلرهای دستی امکان تعامل با دنیای مجازی را فراهم می‌آورند. این کنترلرها معمولاً شامل دکمه‌ها، جوی‌استیک و حس‌گرهای لمسی هستند که به کاربر اجازه می‌دهند اشیاء مجازی را دست بگیرد یا در محیط و بازی‌ها حرکت کند. برخی مدل‌ها مانند Oculus Touch  حتی قادر به ردیابی دقیق انگشتان کاربر هستند، تا تعامل‌های دقیق‌تری با محیط مجازی برقرار شود.

گجت‌های جذاب‌تری هم در این زمینه توسعه داده شده‌اند. برای مثال، دستکش‌های جالبی وجود دارند که با اتصال به عینک، می‌توانند برداشتن اجسام مجازی یا حتی جنس سطح و دمای اجسام را برای حس لامسه کاربر تداعی کنند. می‌بینید که فناوری از هیچ تلاشی برای خلق واقعی‌تر تجربه حضور در مکانی دیگر فروگذار نیست.

4. سیستم صوتی (Spatial Audio)

صدای سه‌بعدی یا Spatial Audio  نقش مهمی در ایجاد حس حضور دارد. با این فناوری، صداهای مختلف در جهات مختلف به کاربر منتقل می‌شوند. برای مثال، اگر در یک محیط مجازی پرنده‌ای از سمت راست شما پرواز کند، صدای آن از همان سمت شنیده می‌شود. این امر باعث تقویت تجربه تعاملی و غوطه‌وری می‌شود. در عینک‌های واقعیت مجازی، دو اسپیکر در دو سمت سر قرار می‌گیرد و به کمک یک فناوری جدید شبیه به دالبی این احساس را ایجاد می‌کند و گوش می‌تواند جهت دقیق صدا را درک کند.

5. نرم‌افزار و قدرت پردازش

نرم‌افزارهای VR برای طراحی و پردازش گرافیک‌های پیچیده، هماهنگ‌سازی حرکات و ایجاد پاسخ‌های مناسب به اقدامات کاربر استفاده می‌شوند. این نرم‌افزارها نیاز به پردازش سریع دارند که معمولاً به کمک رایانه‌های قدرتمند یا کنسول‌های مخصوص انجام می‌شود. اما آنچه در حقیقت مانع اصلی توسعه این فناوری محسوب می‌شود، قدرت پردازش تصویر توسط GPU است. باتری، دما، قدرت محاسبه کارت گرافیک و وزن، از آنجایی که عینک VR بر روی سر قرار می گیرد می تواند توسعه دستگاه‌های جدید را محدود کند.

 

تفاوت واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR) و واقعیت ترکیبی (MR)

واقعیت مجازی، واقعیت افزوده (Augmented Reality – AR) و واقعیت ترکیبی (Mixed Reality – MR) سه فناوری مرتبط اما متفاوت هستند که هر یک تجربه‌ای متفاوت ارائه می‌کنند. در ادامه به معرفی هر کدام و تفاوت‌های آنها با هم خواهیم پرداخت.

واقعیت مجازی (VR)

واقعیت مجازی (VR) کاربر را به‌طور کامل از دنیای واقعی جدا می‌کند و او را در یک محیط دیجیتال شبیه‌سازی‌شده قرار می‌دهد. این تجربه با استفاده از هدست‌های  VR، حس‌گرهای حرکتی و کنترلرها ایجاد می‌شود. مثلاً در آموزش‌های شبیه‌سازی شده، کاربر می‌تواند در محیط‌هایی مانند یک کارگاه صنعتی وارد شود و بدون نیاز به حضور واقعی در کارخانه، تجربه‌ای واقعی از کار با ماشین‌آلات داشته باشد؛ در حالی که در جهان واقعی شاید او در اتاق خواب خود نشسته باشد.

واقعیت مجازی با هدف غوطه‌وری کامل (Immersion) طراحی شده و در بازی‌های ویدیویی و شبیه‌سازی‌های آموزشی مانند تمرین خلبانی کاربرد دارد. ایمرژن یا  غوطه ور بودن به تجربه قرار گرفتن در میان محتوا گفته می‌شود. سخت‌افزارهایی مانند Meta Quest و HTC Vive به دلیل سخت افزار قدرتمند و پنکیک‌لنز‌های با کیفیت، تجربه‌ای واقعی‌تر از حضور در دنیای مجازی را فراهم می‌کنند. اگرچه عمومم مردم VR را به معنای کامل این فناوری می‌شناسند اما فراموش نکنید که در تجربه ی VR، کاربر تنها ناظر بر محیط مجازی اطراف خود است و هنوز تعاملی با ان ندارد.

واقعیت افزوده (AR)

در واقعیت افزوده (AR) بر خلاف واقعیت مجازی، دنیای واقعی حفظ شده است و فقط اطلاعات یا اشیاء دیجیتال به آن اضافه می‌شود. این فناوری معمولاً از گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها یا عینک‌های هوشمند برای نمایش اشیاء دیجیتال در دنیای واقعی استفاده می‌کند. مثلاً در خرید آنلاین، مشتری می‌تواند از طریق گوشی خود تصویر یک مبل را در اتاق نشیمن خود ببیند. AR برای بهبود تجربیات روزمره مانند مسیریابی یا تعمیرات دستگاه‌های گوناگون هم مفید است.

به بیان دیگر در تجربه واقعیت مجازی، کاربر محیط اطراف خود را مشاهده می‌کند اما یک محتوای دیجیتال و مجازی به همان محیط اضافه شده است. در این مرحله نیز فراموش نکنید که کاربر تنها ناظر محیط خود و محتوای افزوده شده است و هنوز تعاملی با محیط ندارد.

واقعیت ترکیبی (MR)

واقعیت ترکیبی یا Mixed Reality که به اختصار (MR) گفته می‌شود، هر دو مفهوم VR و AR را در بر می‌گیرد که به کاربر اجازه می‌دهد تا به‌طور همزمان با دنیای واقعی و محیط‌های دیجیتال تعامل داشته باشد. این فناوری از هدست‌های پیشرفته مانند Meta Quest استفاده می‌کند که محیط واقعی را نشان داده و اشیاء دیجیتال را به آن اضافه می‌کند. مثلاً یک مهندس می‌تواند مدل سه‌بعدی یک دستگاه یا ابزار را روی میز مشاهده کرده و همزمان آن را بردارد و در دست بگیرد. MR از حس‌گرهای پیشرفته برای نقشه‌برداری فضایی استفاده می‌کند و اجازه می‌دهد که اشیاء مجازی به‌طور دقیق با محیط واقعی هماهنگ شوند.

برای اینکه اطلاعات بیشتری درباره تفاوت این سه فناوری به دست بیاورید، این مقاله را مطالعه کنید.

 

کاربردهای واقعیت مجازی در صنایع مختلف

واقعیت مجازی (VR) دیگر تنها مختص سرگرمی نیست. این فناوری در صنایع مختلف مانند پزشکی، مهندسی، و تجارت کاربردهای متنوعی یافته است. در اینجا به برخی از مهم‌ترین کاربردهای VR اشاره می‌کنیم:

• بازی‌های ویدیویی: VR تجربه گیمینگ را به سطح جدیدی می‌برد. بازی‌هایی مثل Beat Saber  با هدست واقعیت مجازی، حس حضور در دنیای تعاملی را به گیمرها می‌دهند.
• پزشکی: جراحان با استفاده از واقعیت مجازی می‌توانند عمل‌های پیچیده را شبیه‌سازی کنند. به عنوان مثال، قبل از جراحی قلب، می‌توانند روی مدل‌های سه‌بعدی تمرین کنند؛ مدل های سه بعدی که در حقیقت وجود ندارند.
• معماری و طراحی داخلی: معماران از واقعیت مجازی برای نمایش طرح‌های خود به مشتریان استفاده می‌کنند تا آن‌ها بتوانند داخل ساختمان مجازی قدم بزنند و تغییرات لازم را پیشنهاد دهند. یعنی سفارش دهنده می‌تواند پیش از ساخت خانه در آن قدم بزند.
• مهندسی و تولید: مهندسان از واقعیت مجازی برای شبیه‌سازی خطوط تولید و طراحی ماشین‌آلات استفاده می‌کنند تا مشکلات را پیش از ساخت واقعی شبیه‌سازی و بررسی کنند.
• املاک و مستغلات: مشاوران املاک با استفاده از واقعیت مجازی، تورهای مجازی از خانه‌ها به مشتریان ارائه می‌دهند، که به آن‌ها این امکان را می‌دهد تا ملک را بدون حضور فیزیکی مشاهده کرده و بررسی کنند.
• روان‌شناسی: روان‌درمانگران از واقعیت مجازی برای درمان فوبیا استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، فردی که از ارتفاع می‌ترسد، می‌تواند در محیطی کنترل‌شده تجربه‌ی این ترس را شبیه‌سازی کند و به کمک تراپیست خود بدون اینکه واقعا در ان موقعیت باشد، با ان روبرو شود.
• نظامی: سربازان با استفاده از واقعیت مجازی عملیات جنگی را شبیه‌سازی و تمرین می‌کنند، تا آمادگی خود را برای سناریوهای مختلف افزایش دهند.
• گردشگری: آژانس‌های مسافرتی از واقعیت مجازی برای نشان دادن مقاصد گردشگری استفاده می‌کنند، به طوری که مسافران می‌توانند قبل از سفر، از زیبایی‌های مقصد بازدید کنند.
• تبلیغات و بازاریابی: برندها از واقعیت مجازی برای ساخت کمپین‌های تعاملی بهره می‌برند. برای مثال، برندهای خودرو می‌توانند مشتریان را به تجربه رانندگی مجازی دعوت کنند.
• آموزش و پرورش: معلمان از واقعیت مجازی برای تدریس مفاهیم پیچیده استفاده می‌کنند. دانش‌آموزان می‌توانند در دنیای مجازی از یک سلول زنده یا سیاره‌ای دیگر بازدید کنند.
• حقوق و جرم‌شناسی: بازرسان از واقعیت مجازی برای بازسازی صحنه‌های جرم و تحلیل شواهد استفاده می‌کنند. این روش به آموزش کارآگاهان و دقت بیشتر در بررسی شواهد کمک می‌کند.

 

مزایای استفاده از واقعیت مجازی

واقعیت مجازی به‌عنوان یک فناوری نوظهور به خوبی راه خود را در صنایع مختلف باز کرده است. نرم افزارهای غوطه‌ور یا ایمرسیو، این امکان را به کسب و کارها و کاربرهای مختلف می‌دهند که بدون نیاز به حضور و بدون وابستگی به زمان و مکان، حس بودن در محیطی دیگر را به صورت تکرار پذیر به مخاطب خود منتقل کنند. این ویژٓگی باعث شده کسب و کارهای بسیاری برای خود مزیت ایجاد کنند و حتی در هزینه های مادی و غیر مادی خود صرفه جویی کنند.

 

چالش‌ها و محدودیت‌های واقعیت مجازی (هزینه‌ها و منابع)

با وجود پیشرفت‌های گسترده در فناوری واقعیت مجازی (VR)، این فناوری هنوز با چالش‌ها و محدودیت‌هایی مواجه است که نیاز به بر طرف شدن دارند. این موانع می‌توانند تجربه کاربر را تحت‌الشعاع قرار دهند و مانع از استفاده گسترده‌تر از این فناوری شوند.

1. هزینه بالا  (High Cost)
   هزینه تجهیزات واقعیت مجازی یکی از بزرگ‌ترین موانع برای استفاده گسترده است. به خصوص در ایران به دلیلی ارزش پایی پول ملی، یک عینک متاکوئست بیش از ۵۰ میلیون تومان قیمت دارد. در کشورهای دیگر هم برای دستیابی به تجربه‌ای با کیفیت، کاربران نیاز به خرید هدست‌های پیشرفته و رایانه‌های قدرتمند دارند. این تجهیزات معمولاً هزینه‌های زیادی دارند که برای بسیاری از افراد یا شرکت‌ها مقرون‌به‌صرفه نیست.
2. حالت تهوع ناشی از حرکت  (Motion Sickness)
   یکی دیگر از چالش‌های رایج، تجربه‌ی موشن سیکنس (Motion Sickness) است؛ حالتی شامل سرگیجه، حالت تهوع یا سردرد که معمولاً به‌دلیل تأخیر در پردازش تصویر (Lag) یا حرکات سریع در محیط‌های واقعیت مجازی و افزوده ایجاد می‌شود. دلیل اصلی این اتفاق این است که معمولا کاربرها بار نخست است که این تجربه را دارند و مغز آنها با اتفاقی جدید روبرو می‌شود. این وضعیت که به “سندروم حرکت شبیه‌سازی‌شده” نیز شناخته می‌شود، در سیستم‌های با کیفیت پایین یا بدون هماهنگی دقیق میان تصویر و حرکت، بیشتر رخ می‌دهد.
3. نیاز به فضای مناسب  (Space Requirements)
   برای استفاده مؤثر از واقعیت مجازی، نیاز به فضای کافی برای حرکت وجود دارد. بسیاری از سیستم‌های واقعیت مجازی به فضای وسیع‌تری برای ردیابی دقیق حرکات نیاز دارند. این امر در محیط‌های کوچک یا محدود می‌تواند محدودیت‌هایی ایجاد کند. به همین دلیل بسیاری از شرکت ها در حضور نمایشگاهی ناچار هستند غرفه بزرگتری را تدارک ببینند.

از آینده واقعیت مجازی؛ چه انتظاراتی داشته باشیم؟

به‌نظر می‌رسد که واقعیت مجازی در کنار هوش مصنوعی، درآینده به یکی از مهم‌ترین فناوری‌های تحول آفرین در زندگی روزمره تبدیل خواهد شد. با پیشرفت‌های شگرف در زمینه‌هایی همچون اینترنت 5G، و پردازش ابری  (Cloud Computing)، تجربه‌های واقعیت مجازی هر روز واقعی‌تر و دسترس‌پذیرتر خواهند شد. یکی از انتظارات مهم، توسعه عینک‌های هوشمند سبک، ارزان و کاربرپسند است که تجربه واقعیت مجازی  را بدون نیاز به هدست‌های حجیم و گران‌قیمت فراهم می‌کنند.

در حال حاضر اکثر عینک‌های واقعیت مجازی وزن بسیار زیادی دارند و در مقابل باتری‌های کم عمری هم در اختیار کاربر قرار می‌دهند که در بهترین حالت دو تا سه ساعت قابل استفاده است. توسعه این فناوری روز به روز گجت‌ها را ارزان‌تر، سبک‌تر و کاربردی‌تر می‌کند.

در همین حال برخی از دانشمندان اعتقادی به توسعه عینک‌های واقعیت مجازی ندارند و بر روی انتقال این توهم دیداری به صورت مستقیم به روی مغز تمرکز کرده‌اند. اگر این مساله برای شما جذاب است، این مقاله را در ویرگول اکوشار مطالعه کنید.

 

نتیجه‌گیری

واقعیت مجازی به عنوان یک فناوری نوظهور، به سرعت در حال تغییر و تحول در نحوه تعامل ما با دنیای اطرافمان است. از سرگرمی و بازی تا آموزش و پزشکی، واقعیت مجازی در حال بازتعریف مرزهای تجربه انسانی و تعاملات دیجیتال است. با معرفی عینک‌های هوشمند جدیدتر، سیستم‌های پیشرفته‌تر و ارتباطات بی‌سیم، واقعیت مجازی به‌زودی به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره ما تبدیل خواهد شد.

اگر شما هم می‌خواهید این دنیای نوین را کشف کنید در اکوشار، به شما کمک می‌کنیم تا از فرصت‌های بی‌پایان واقعیت مجازی بهره‌برداری کنید و کسب‌وکار یا تجربه شخصی خود را به سطحی جدید برسانید. برای آغاز این سفر هیجان‌انگیز با کارشناسان اکوشار در تماس باشید.

 

سوالات متداول

1. واقعیت مجازی چیست و چگونه کار می‌کند؟

واقعیت مجازی (VR) یک فناوری است که به‌طور کامل شما را از دنیای واقعی جدا کرده و به یک محیط دیجیتال و شبیه‌سازی‌شده وارد می‌کند. این تجربه با استفاده از هدست‌های  واقعیت مجازی، حس‌گرهای حرکتی و کنترلرها ایجاد می‌شود و حس حضور واقعی را به شما می‌دهد. واقعیت مجازی در بازی‌ها، آموزش، پزشکی و بسیاری از صنایع دیگر کاربرد دارد.

2. چه تفاوتی بین واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR) و واقعیت ترکیبی (MR) وجود دارد؟

واقعیت مجازی (VR) شما را به‌طور کامل وارد دنیای دیجیتال می‌کند، در حالی که واقعیت افزوده (AR) اطلاعات دیجیتال را به دنیای واقعی اضافه می‌کند. واقعیت ترکیبی (MR)  به شما این امکان را می‌دهد تا با محیط‌های دیجیتال و واقعی به‌طور همزمان تعامل داشته باشید.

3. چه تجهیزاتی برای استفاده از واقعیت مجازی (VR) نیاز است؟

برای تجربه‌ای غنی از واقعیت مجازی، به یک عینک واقعیت مجازی، کنترلرهای حرکتی، حس‌گرهای حرکتی و رایانه یا کنسول قابل قبول نیاز دارید. این تجهیزات برای ایجاد تجربه‌ای واقعی و غوطه‌ور در دنیای مجازی ضروری هستند.

4. واقعیت مجازی چه کاربردهایی در صنایع دارد؟

واقعیت مجازی (VR) در صنایع بسیاری مورد استفاده قرار گرفته است. از جمله طراحی صنعتی، معماری و شهرسازی، بازی، پزشکی، بازاریابی و فروش و بسیاری دیگر از صنایع از واقعیت مجازی استفاده می‌کنند.

5.چه چالش‌هایی در استفاده از واقعیت مجازی (VR) وجود دارد؟

چالش‌های اصلی واقعیت مجازی شامل هزینه بالا برای تجهیزات پیشرفته، مشکلات جسمانی مانند سرگیجه و حالت تهوع به دلیل تأخیر در پردازش داده‌ها و نیاز به فضای مناسب برای استفاده است. برای استفاده بهینه از واقعیت مجازی، نیاز به کاهش این مشکلات و پیشرفت‌های بیشتر در فناوری وجود دارد.